Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şorgöz — sif. vulq. Qadın düşkünü, arvadbaz. Şorgöz bizim vilayətdə o kişilərə deyirlər ki, həmişə gözləri arvadların dalınca olur. E. Sultanov. <Telli:> Yaxşı ki, qonaq gəldi, məni ağamın əlindən qurtardı. Belə şorgöz kişi olmaz. Ü. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
paknəzər — f. və ə. 1) şorgöz olmayan, ehtiras gözü ilə baxmayan, təmiz gözlə baxan; 2) namuslu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
inadcıl — bax inadkar. Hər şeydə möhkəm, sözünün üstə duran, inadcıl, amansız olan Baxış bəyin bir zəif cəhəti vardı: çox şorgöz idi. Ə. Abasov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şorgözlük — is. vulq. Şorgöz kişinin xasiyyəti, qadın düşkünlüyü. . . Şorgözlük başqa bir şey deyil, məhz mərəzdir. E. Sultanov. <Kəlbalı:> Sənin canın üçün, Göyərçin, mən dünyada şorgözlük nə olduğunu əsla bilmərəm. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəif — sif. <ər.> 1. Cismən az qüvvətli, gücsüz. Zəif adam. Zəif at. Zəif qol. – <Nadir bəy:> Məxluqatın ən şərəflisi olan insanların, hətta zəif, aciz bir qarıncanın belə qanına girmək, məncə əfvedilməz bir cinayətdir. H. C.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
